1 november 2019

Ooit maakte ik als kind de onvergeeflijke opmerking: "Maar jullie zijn boeren en wij zijn gewone mensen". Ik moet een jaar of 12 geweest zijn en ik herinner me nog de plaats waar ik het zei: In de keuken van de boerderij van mijn oom en tante. Hoe het precies ter sprake kwam, weet ik niet meer. Maar er was iets in het gesprek dat een verschil duidelijk maakte tussen boeren en niet-boeren. Toen kwamen daar die woorden: Maar jullie zijn boeren, en wij zijn gewone mensen. Ik heb het nog jaren moeten horen. Waar die gedachte nu precies vandaan is gekomen weet ik niet, maar vreemd was het wel. Mijn halve familie is (was) boer. En wij ‘gewone’ neefjes logeerden maar wat graag op de boerderij waar altijd van alles te beleven viel. En dan toch zo’n opmerking.

Misschien dat ik het stedelijke virus had opgelopen waar deze gedachte wat sterker leeft. Wij hadden in mijn dorpje buren die verhuisd waren uit hartje Amsterdam. Je zoekt toch ergens een oorzaak. We hadden overigens leuk contact met ze, maar vreemd waren ze wel. Met dat aparte accent. En wat weten die stedelingen nu van het boerenleven? Misschien dat sommigen zelfs nog denken dat melk uit een pak komt. Als ze nog melk drinken. Ze spreken niet over een trekker, maar noemen het een tractor. Soms lijken het wel twee werelden. Stad en platteland. Iets wat in de laatste verkiezingen ook wel heel zichtbaar is geworden.

Er zullen wel heel veel stedelingen met grote ogen gekeken hebben toen het platteland opeens hun stad kwam binnen paraderen. Het is overigens wel een dingetje of je nu moet gaan demonstreren, maar waardig ging het wel (met een kleine uitzondering hier en daar). Wat dat betreft kunnen die anti-globalisten en anti-fascisten nog wel wat leren van de boeren. Misschien is het ook eens een idee om bij tijd en wijle de stedelingen uit te nodigen om zo wat begrip te kweken over het leven van de boer.

Toen ik twee jaar terug met een groepje Ridderkerkers in de Fransen Alpen was, kwam ik te spreken over een hakselaar. En met dat ik dit woord bezigde, keken 15 paar verbaasde ogen naar mij. Waar heb jij het over? Wat op aarde is een hakselaar? Ik heb het de hele week moeten aanhoren. Toen moest ik het gewone leven van de boer verdedigen. Het kan verkeren.

Dat heeft er toe geleid dat ik dat stelletje stedelingen heb uitgenodigd voor een fietstocht op het platte land. Met uiteraard een bezoek aan het loonbedrijf Schimmel in Overberg om met eigen ogen een hakselaar te gaan bewonderen. Daar stonden de mannen: officemanager, psychiater, regelneef en wat niet al tussen de trekkers. Nou ja trekkers. Het bleken hoogwaardige GPS-gestuurde fabriekjes op wielen te zijn. Ze waren diep onder de indruk en nog steeds zal er in Ridderkerk met gepaste eerbied gesproken worden over de agrarische wereld.

Misschien een advies om bij tijd en wijle een soort ontdekkingstocht te organiseren voor stedelingen (dan moeten ze natuurlijk wel komen). Wellicht dat het gesprek dan gaandeweg op gang komt. Scheelt de boer weer een ritje naar Den Haag.

Meer informatie:
ds. G.C. Bergshoeff
033-277 13 77
dsb@hervormdscherpenzeel.nl

Terug naar de vorige pagina

Terug naar het nieuwsoverzicht